“Luisteren zonder oordeel is een hele kunst”.

Ben je onzeker? Ben je (over)gevoelig? Heb je weinig en/of slechte aansluiting bij leeftijdsgenoten? Heb je depressieve gedachten en gevoelens? Heb je weinig en/of slechte aansluiting bij één of meerdere andere leden van het gezin? Heb je weinig motivatie tot leren? Kan je niet kunnen stoppen met leren? Zie je verandering in gedrag ? Word je gepest? Heb je last van faalangst? Heb je last van de scheiding van je ouders?

Als je in de puberteit komt word je jong-volwassene en heb je je eigen ervaringen te doorleven. Voor je ouders is het zoeken naar een goede balans tussen loslaten en vasthouden. Wanneer geven ze je vrijheid en vertrouwen en wanneer stellen ze je juist toch grenzen? Sowieso lastig, omdat je als puber vaak harder loopt dan je ouders kunnen bijbenen.

Als een soort 'vriendelijke vreemdeling' geef ik praktische handvatten hoe je dingen anders kan aanpakken. Verder word je je bewust van gewoontes, die je al een tijdje hebt, maar die je wellicht geen goed meer doen. Zaken die je teveel energie kosten worden helder. Je gaat andere keuzes maken , die jou beter passen, zodat je (weer) lekker ontspannen je 'ding' kan doen.

Gouden tips voor pubers

  • Pieker je ergens over? Praat of uit je gevoelens bij iemand die je vertrouwt. Ook als er niet direct een oplossing is; je zal merken dat het oplucht.
  • "Hulp vragen is moedig en krachtig."
  • Negatieve gedachten kan je omzetten naar positieve gedachten. Jij bent namelijk niet je gedachten, maar de persoon achter je "denken" dat ben jij.

Gouden tips voor ouders van pubers

  • Ga de uitdaging aan om je kind met aandacht en betrokkenheid te blijven volgen in zijn/haar ontwikkeling en blijf in gesprek met hem/haar hoe lastig soms ook.

  • Praten begint met luisteren. Belangrijk is een leeg hoofd, zodat je met volle aandacht kunt luisteren. En luisteren zonder oordeel is een hele kunst.

  • Een ik-boodschap werkt meestal beter dan een jij-boodschap. Komt je kind te laat thuis zeg dan niet: “Hoe durf je zo laat thuis te komen. Ga onmiddelijk naar boven!” Een ik-boodschap werkt beter: “Ik vind het niet fijn, dat je zo laat thuis komt. Ik maak me dan ongerust en denk dan dat er iets ergs gebeurd is. Wat is er gebeurd?” Je kind voelt zich in dit laatste voorbeeld niet zo aangevallen en zal makkelijker uitleg geven en je begrijpen.

  • Accepteer, dat je puber sommige dingen niet (meer) met ouders je wil bespreken.

Wil je meer informatie? Neem contact op.